woensdag 06 mei 2015
Verslag busreisje Regio_Oost-Brabant 18 en 19 April 2015.
Het was na de late redactieraadvergadering in Antwerpen op vrijdag een beetje vroeg voor mij om na 5 uurtjes slaap meteen weer op pad te gaan. Maar het kon niet anders dus ik heb mij in mijn lot moeten schikken. De gedachte dat ik in de bus onderweg naar Walsrode wat slaap in zou kunnen halen hield mij enigszins op de been. Ik wist natuurlijk ook wel dat ik mezelf voor de gek hield en dat er van slapen in de bus niets terrecht zou komen maar idee dat het zou kunnen hielp wel. Er was helaas een afmelding binnengekomen. Ik wou dus nog snel even de lijst aanpassen. Wat niet erg lukte. Ook mijn printer vond het nog te vroeg om te functioneren. Dus ik heb in mijn slaperige stress stemming een paar onchristelijke uitspraken gedaan in de richting van het apparaat die ik niet zal herhalen. Gelukkig was er niemand in de buurt om het te horen. Tenslotte heb ik de lijst maar verandert met een prehistorisch stuk gereedschap namelijk een balpen. Toch ook wel handig in noodgevallen zo’n ding, al is het wat uit de mode geraakt. Na mijn ochtendrituelen in hoog tempo afgewerkt te hebben zat ik toch nog op tijd in de auto. Mijn vrouw was zo lief om mij op dit onmenselijke tijdstip weg te brengen. Halfweg kwam ik erachter dat ik mijn telefoon vergeten was. Gisteravond voor de zekerheid nog aan de oplader gehangen. Tijd om terug te rijden was er niet. Dus dan maar twee dagen zonder telefoon. Niet erg handig maar mijn eigen schuld. Mijn vrouw hield gelukkig wijselijk haar mond dicht want mijn humeur was gedaald beneden het vriespunt. Zeg maar gerust vorst aan de grond.
Vanaf Veghel naar st. Oederode nog snel wat dingetjes met Jan Brok door genomen. Ik had toen al weer zin in ons reisje. In Rooi stonden al meer mensen te wachten en ons busje stond al klaar. Hein onze vertrouwde chauffeur had al vroeg een zonnig gezicht opgezet en de dag kon al niet meer stuk. Er was iemand verkeerd gereden vanuit Vught waar we op moesten wachten maar ook dat kon de pret niet drukken. Gelukkig konden we per telefoon afspreken dat hij naar Eindhoven zou komen waarna we op weg konden. Ook in Eindhoven wat onze tweede opstapplaats was stond iedereen al te popelen. Ook Ed had gelukkig de weg naar Eindhoven gevonden. Ook waren er nog een paar lastminute gasten bijgekomen. Dus we gingen toch met de geplande 42 mensen richting Duitsland. Het was een drukte van belang in de bus. Alle mensen die elkaar al weer en tijd niet gezien hadden kregen volop de gelegenheid om bij te kletsen. En mocht er ooit een stilte vallen dan hadden we gelukkig Henk Sommers bij ons die ons met allerlei wetenswaardigheden over de omgeving uit onze slaap wist te houden. De stemming zat er al goed in. We waren dan ook zonder het te merken al snel bij onze eerste koffiestop in Beckum. Daarna ging het snel richting Walsrode. Wel nog een omleiding en wat langzaam rijdend verkeer op onze route maar dat kon ook de pret niet drukken.
We waren om half twee in Walsrode. Precies op schema. De koffers konden we in de bus laten dus we gingen gelijk het park in. De zon scheen speciaal voor ons met alle kracht die je zo vroeg in het voorjaar mag verwachten. Het park lag er prachtig bij. De narcissen hadden wel hun beste tijd gehad en de rododendrons waren nog niet open maar de rest was picobello op orde. De groep was dan ook al snel verspreid over het park. Overal kwam je Aviornismensen tegen. De vogelshow trok veel publiek en was zeker de moeite waard. Het was genieten in de zon op een bankje. Iedereen had wel eens een roofvogelshow gezien. Maar een hele zwerm kraanvogels die over je hoofd vliegen is weer een hele andere beleving . Ook Ara’s in de vrije vlucht is een prachtig gezicht. Ook hier ging de tijd veel te snel. Om zes uur ging het park dicht. We moesten alleen de weg te voet over te steken om van het park bij ons hotel te komen. Gelukkig was er een mooie voetgangersbrug voorzien. Iedereen kwam dan ook makkelijk bij het hotel. Onze bus stond al voor de deur. We hoefden alleen onze bagage mee te nemen en we konden zo naar onze kamers. Om zeven uur was iedereen weer fris en fruitig terug voor het diner. We hebben heerlijk gegeten. We hadden een warm en koud buffet . Er was zeker niet bezuinigd op het aanbod. Iedereen kon dan ook naar hartenlust opscheppen. Voor ieder wat wils. Verassend lekker was de ter plekke gerookte vis en ook de halve liters lokaal bier gingen er goed achteraan om de vis te laten zwemmen.
Na het eten werd er nog gezellig nagepraat. Toch had de lange dag en de inspanning bij vele van ons de nodige tol geëist. Druppelsgewijs begonnen er dan ook mensen hun bedje op te zoeken. Er was natuurlijk nog een harde kern die het tot half een volhield. Onze overigens zeer vriendelijke ober begon al te vertellen dat hij niet langer dan tien uur aan een stuk mocht werken. Ondergetekende moest natuurlijk ook tot het laatst blijven. Al was het maar om niets te missen voor het verslag. Na een goede nachtrust hadden we om acht uur een ontbijt om U tegen te zeggen. Ik moet toegeven Duitsers hebben echt verstand van lekker eten. Na het ontbijt moesten de koffers weer onderin de bus en gingen we voor de tweede keer het park in. Iedereen moest even op een rijtje zetten wat hij of zij gisteren al gezien had. Wat er dus nog overbleef en vandaag op het programma stond om nog te bekijken. Het weer was zo mogelijk nog beter als de dag er voor. Ook het restaurant in het park deed ’s middags goede zaken. Pommes en bratwurst roken we al van verre. Al die mooie vogels maken natuurlijk hongerig. Nog een kort rondje wandelen om het eten te laten zakken. Daarna was het al tijd voor de terugreis.
Onder het genot van de beschrijving van de omgeving door Henk Sommers verliep het eerste deel van de terugreis ook weer voorspoedig. Aangekomen bij Landhaus Stumpe hebben we eerst een foto gemaakt van de hele groep. Daarna was het tijd voor het avondeten. Boven de deur stond “Sinds 1924”. Dus we hadden goede hoop dat de aardappels wel gaar zouden zijn. En dat was ook zo. Ook de rest was goed gaar en bijzonder lekker. Ook de bediening was erg vriendelijk en goed afgestemd op onze grote groep. We konden dan ook na twee uur “eten” weer op weg naar ons eigen kikkerlandje. Na het eten was het behoorlijk stil in de bus. Wat voor mij een teken is dat iedereen vol en tevreden is. Aangekomen in Eindhoven was er dan ook niets meer te zeggen dan: Bedankt iedereen voor de gezellige reis en tot ziens bij het volgende reisje of liever nog eerder. Op de volgende regiobijeenkomst bijvoorbeeld op 18 Mei.
Henk Biemans Secretaris Regio Oost-Brabant