vrijdag 21 oktober 2005

 

Argumenten om sierwatervogels buiten de ophokregeling te houden

 

Beste leden,

Namens het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) werd Aviornis gevraagd informatie te geven over park- en sierwatervogels ten aanzien van de onwenselijkheid om op te hokken in verband met AI. Inmiddels zijn onze mensen grotendeels via de Nederlandse Werkgroep hobbymatig gehouden Pluimvee en Parkvogels maar ook namens Aviornis in dagelijks contact met het Ministerie van LNV over allerlei AI-gerelateerde zaken. Er werd een akkoord bereikt over het niet ophokken van fazanten, alle siervogels en loopvogels in de zones tegen de foerageerplaatsen van trekvogels.

Een bijzonder scherp verschil van mening bestaat er tussen het Ministerie van LNV en Aviornis over de situatie betreffende de sierwatervogels die zoals u weet ongeschikt zijn om op te hokken of af te schermen zoals de diplomatieke formulering van LNV nu zegt. Hieronder geven wij u de argumenten weer die wij gebruikt hebben om sierwatervogels buiten de ophokregeling te houden.

  • Door de specifieke behoefte aan ruimte en water van deze van oorsprong wilde vogelsoorten, is ophokken (*) schadelijk voor hun gezond. Door het ophokken wordt een zware vorm van stress opgewekt bij de vogels waardoor hun natuurlijke weerstand tegen parasieten zoals bacteriën en schimmels minder wordt, binnen enkele weken zullen afhankelijk van de soort met zekerheid te voorspellen, de eerst doden vallen. Door gebrek aan schoon water zullen ze binnen een week al “lek”worden. Hun verenpak gaat snel in conditie achteruit waardoor ze vatbaar worden voor schimmelziekten zoals Asperchilose en Candida maar ook allerlei (maag/darm) infecties.
  • Vele watervogelsoorten maar met name ganzen en zwanen, worden per stel in perken gehouden. Het samen voegen van verschillende soorten zal leiden tot agressie, beschadiging van vogels en nog meer stress.
  • Alle sierwatervogels worden gehouden in perken die zijn overdekt met netten of in perken met in ieder zeer goede afrastering.
  • In de meeste gevallen beschikken de houders niet over ruimten waar de vogels naar binnen kunnen omdat het overgrote deel van de 300 soorten tegen alle weerscondities bestand zijn.
  • In een groot aantal gevallen is het in praktische zin onmogelijk om deze gehele vliegkooien en vogelperken te overdekken met plastic, althans op een manier dat het weken of maanden lang blijft liggen . Vijvers van 100 tot 200 m2 zijn bijvoorbeeld geen uitzondering.
  • In principe kan met alle houders van dit type vogels worden afgesproken dat er een transportverbod geldt, waardoor deze vogels niet meer het huisadres verlaten en dus ook in die zin niet zullen bijdragen aan eventuele verspreiding van AI, wanneer de ziekte daadwerkelijk voorkomt. Tenzij ze bijvoorbeeld er voor zouden kiezen – als er een geregistreerd vaccin beschikbaar zou zijn - al hun vogels te vaccineren, gelijk aan Pseudovogelpest.
  • Bescherming van watervogels tegen AI en voorkomen van eventuele virus uitstoot is echter met vaccinatie perfect onder controle te krijgen, zie onderzoek LNV/Aviornis/ASG met roodschoudertalingen). Sta ons toe om op vrijwillige basis in te enten.

(*) althans indien onder “ophokken” wordt verstaan “het in een kleine overdekte ruimte houden, gedurende langere tijd.”

Wanneer wij zo ver zouden kunnen komen dat wij onder ophokken verstaan het op één huisadres houden van de vogels en dus het huisadres zien als eenheid waarbij de vogels binnen hun natuurlijke leefruimte die expliciet is afgebakend door gaas, wanden of iets dergelijks, zal dit voor de betrokken partijen een grote zorg minder zijn, zowel voor betrokken vogelhouder als handhaver. Er zal zeker minder gesleept gaan worden met vogels wanneer houders begrijpen dat hun vogels zonder stress in hun tuin kunnen blijven lopen. Hierdoor zijn ze ook ontvankelijker om alle andere maatregelen op te volgen zoals hygiëne maat­regelen, contacten vermijden met.., etc.

Deze wijze zal de meest effectieve manier blijken om zowel alle hobbydierhouders achter maatregelen te krijgen als een werkelijke risico beperking, hoe klein het risico dan ook is.

Bovendien heeft objectief onderzoek nadrukkelijk aangetoond dat hobbyvogels absoluut geen rol spelen in de verspreiding van AI, met name door de extensieve manier waarop de vogels worden gehouden. Al met al is er geen enkel rationeel argument om onze sierwatervogels op te hokken. Wij beschouwen een eventueel dwingend besluit om zoiets toch te doen als absoluut buiten proportioneel en onaanvaardbaar. Deze mening wordt gedeeld door alle andere vogelbonden in Nederland. Wij werken aan een oplossing.

Met vriendelijke groet,

Peter Kreijger,
Voorzitter Aviornis International Nederland