Voornemens

Deel 4, januari 2009

          Elk jaar weer, als het nieuwe jaar over het oude is heen geschoven, zijn er weer ontelbare mensen, die van plan zijn iets niet of juist wel te gaan doen.
Het begin van nieuwe jaar schijnt een soort magische drempel te zijn, waar men over heen stapt met een goed voornemen onder de arm.
Nu is het hebben van een voornemen op zich een heel goede zaak.
Vaak leefde die gedachte al in het oude jaar, maar steeds kwam het er maar niet van.
Veelal werd er dan gedacht en verteld: “Maar volgend jaar, ja, dan gaan we beginnen”.
          Ach, u kent dat wel: ”Ik ga stoppen met roken, ik ga minder eten, ik ga eens vaker naar de sportschool, ik ga meer fietsen of ik ga eindelijk eens gezonder leven.
Ik ga volgend jaar vooral eens beter luisteren naar anderen, ik ga volgend jaar vriendelijker worden, minder mopperen of veel minder winkelen”.
Zo kunnen we met elkaar nog wel vele andere zaken bedenken.
Allemaal zaken die we onder één noemer kunnen rangschikken: ”Ik ga mijn leven beteren!”
Als dan het nieuwe jaar is begonnen, als het nog maar een paar uur oud is, dan gaan we eerst naar bed.
We zijn uit geweest, uitgefeest, uitgegeten, uitgedronken, uitgeschoten en uitgeknald!
          Dan worden we wakker op Nieuwjaarsmorgen.
Ineens denken we er aan, dat we op de laatste dagen van het oude jaar hadden besloten, dat er goede voornemens voor in het nieuwe jaar vastgelegd waren.
Die zouden nu uitgevoerd moeten gaan worden, want het nieuwe jaar is immers begonnen.
Nu is zo’n eerste dag van zo’n pril jaar vaak geen werkdag, dus we stellen een en ander nog maar even uit.
Die goede voornemens kunnen morgen ook nog wel van start gaan of anders uiterlijk overmorgen of mogelijk een ietsepietsie later.
U ziet het nu natuurlijk al aankomen.
De flinke plannen en de kordate bedoelingen ten spijt, vaak komt er bitter weinig van goede voornemens terecht.
We willen wel, maar het komt er gewoon niet van.
Thuis raken we weer in de ban van het alledaagse en op het werk raken we weer verstrikt in de hoge werkdruk.
“Hoe moet een goed voornemen daar dan in hemelsnaam nog tussen passen?”
Moeilijk hè?
          Maar…. ik heb een lumineus idee voor u en daar kom ik zo op terug!
Als u dit leest bent u lid van Aviornis of u bent dat nog niet en wilt dat wel gaan worden.
In het laatste geval moet u zich snel aanmelden, want u weet niet wat u mist en u krijgt er veel voor terug.
In beide gevallen gaat u misschien blank het nieuwe jaar in, maar daarover zo meer.
          Een vereniging is een verzameling mensen, de leden, die allen, vanwege het betalen van de contributie, tot de club behoren.
U voelt zich natuurlijk ook betrokken bij de doelstellingen, want u hebt dezelfde hobby.
Zo’n vereniging moet worden bestuurd, juist ja, door een bestuur.
De vereniging is, in het geval van de onze, onderverdeeld in regio’s en die hebben ook weer een bestuur.
Al die besturen zijn samengesteld uit mensen, leden dus, die wel wat taken binnen de club willen uitvoeren.
Dat zijn dus de vrijwilligers, leden die zo af en toe, of wat meer continu, hun handen uit de mouwen willen steken.
Samen zorgen zij er voor, dat er beweging in zo’n vereniging zit, dat er af en toe, of wat vaker, iets gebeurd.

          Nu zijn er ook legio leden, die helemaal niets willen, de slapende leden.
Die slapen natuurlijk niet echt, maar gaan gewoon 1x per jaar ringen bestellen en ontvangen,  6x per jaar het boekje ontvangen en lezen en dat is alles.
“Ja, ik ga nog wel eens naar zo’n vergadering van de regio, maar dan moet het wel heel bijzonder zijn, want ik heb het vaak zo verschrikkelijk druk!”

Maar nu komt het en let vooral heel goed op want ik vertel het maar één keer!
          Als u nou eens één goed voornemen voor in het jaar 2009 klaar legt.
Eén goed voornemen maar, dat is toch niet zo veel?
Dat kunt u vast wel aan!
Eén goed voornemen: “Ik ga me in het nieuwe jaar  inzetten als vrijwilliger bij Aviornis.
Als er ergens behoefte is aan man/vrouw-kracht dan geef ik me op, dan wil ik wel wat doen, als ik dat kan! Als ik daar dan de andere leden een dienst mee kan bewijzen is dat een goede zaak en als het de vereniging goed gaat, dan gaat het mij ook goed!!”
Is die goed of is die goed!!
Jazeker, het voordeur – achterdeur principe, oftewel het mes snijdt aan twee kanten.
Laat nou al die goedbedoelde voornemens, waar toch niets van terecht komt vanwege veel te druk, laat die maar varen.
Maar neem dit ene goede voornemen serieus, zet het op het juiste moment in werking en laat het mee wegen in 2009!
Allemaal goed opgelet en nu van zessen klaar?

Een Gelukkig Nieuw Jaar!!

Bart Smit

Veertjes is een regelmatige bijdrage op de website van Aviornis Nederland.

De column geeft niet noodzakelijk de officiële mening van Aviornis weer.