Verveling

Deel 5, februari 2009

          Bijna niets is zo vervelend als verveling.
De gehele dag niets om handen, een beetje achter de geraniums koekeloeren, uit het raam of over het tuinhekje hangen.
Wachten op de krant.
Er zijn ook mensen, die hangen over de leuning van de brug en spuwen dan kringetjes in het water; leuk tijdverdrijf!
Iemand heeft eens opgeschreven:
“ Ik zat voor het raam, me stierlijk te vervelen,
Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen”.
          Leuk, maar hoe hebben vogels dat dan? Vervelen die zich nooit?
Vogels in de vrije natuur vast en zeker niet. Die hebben wel wat anders te doen. Vrije vogels moeten twee zaken van levensbelang in het oog houden. (Over)leven en voortplanten.
Met die twee basiszaken zijn ze hun gehele leven onder de pannen. Ga maar na, je bent al een zeer groot deel van de dag bezig met het zoeken naar voldoende voedsel, bij weer of geen weer, om in leven te blijven.
Intussen moet je ook nog opletten of een grijpvogel jou niet op dezelfde manier benaderd.
Als er nog tijd overblijft en die tijd móet je vrij maken, dan moet ook nog het komplete verenpak onderhouden worden. Dagelijks. Anders wordt het een smeerboel of ga je zinken.
Tijd om het mensenvolk te vermaken met je mooie uiterlijk is er niet. Nee, even poseren voor een foto is er niet bij.
Ja, als je even de broodnodige pauze neemt, na het uitgebreide foerageren of rondom het middaguur, als de zon het hoogst staat, want het voedsel moet ook nog verteren.
          Daar bovenop, naast al die drukte van het verzamelen van mondvoorraad,  komt dan nog het zoeken en vinden van een geschikt territorium en een partner.
Dan daar nog weer bovenop in het voorjaar en voorzomer nog het zware voortplantingsseizoen. Dan gaat het dubbel op.
Heb je nestvlieders, dan heb je al je veren vol aan het begeleiden, controleren, verzamelen en warm houden.
Vele schreeuwende snaveltjes van nestblijvers moeten gevuld worden en je mag zelf eigenlijk ook niet te kort komen.
Want in het najaar, de tijd van de grote trek, moet je in goede konditie zijn.  Anders val je in de groep onderweg uit de boot of in de boot. Hangt er maar van af waar je op dat moment naar beneden suist.
          Aviornisvogels hebben het dan relatief gemakkelijk. Niks uitgebreid voedsel zoeken. Staat al klaar, elke dag weer. In die mooie roestvrij stalen bakken, aardewerken bakjes, pannen, schalen of trapbakken.
Grijpstra-vogels zijn soms nog wel eens stoorzenders.
          Voortplanten is voor vogels van Aviornisleden ook een fluitje van een eurocent. Partners hoeven ze vaak niet te zoeken. Die zijn er al bij in de verblijven gedaan, ze hoeven het alleen nog maar te doen!
Wat, “te doen?” Nou, bevruchte eieren leggen natuurlijk!
Dat wordt wel van hen verwacht, daarvoor zijn ze zo riant gehuisvest.
Als we als vogelhouders dan ook nog hun jongen voor hen gaan groot brengen, dan hebben de eenden, fazanten en kwartels e.a. behoorlijk veel vrije tijd gekregen.
Verveling ligt op de loer.
Vooral in de vervelende wintermaanden, als het ook nog eens van dat vervelende weer is. Hou ze bezig, geef ze wat doen.
Elkaar treiteren en achterna zitten, daar moeten ze niet te veel tijd voor krijgen.
In de zomer eendekroos verzamelen voor de eenden op de vijver of voor hoenderachtigen in de volière. Vinden ze echt  lekker en geeft afleiding. Handje graan onder water of onder geharkt in de volière. Stronk andijvie, witlof of boerenkool, fruit ook, opgehangen, geeft afleiding. Er zijn vast wel meer voorbeelden te bedenken.
Voer  regelmatig een flinke pluk vogelmuur, andijvie, witlof of dunne schijfjes appel op de vijver. Appel blijft drijven, muur ook een tijdje. Schijfje wordt helemaal opgenomen, tot aan het schilletje en zelfs dat gaat ook op.
          Mijn toenmalige Hawaïganzen waren verzot op rode biet. Elk een halve doorgesneden rode bol. Die werd helemaal opgepeuzeld, maar de ganzenkoppen zagen er na afloop uit alsof er een stevig robbertje was geknokt.
          Kortom, om een lang vervelend verhaal kort te maken: “Stop de verveling”. Doen ze in dierentuinen ook.
Voor elke diersoort is er wel weer een ander “anti-vervelingsprogramma”.
En als het voor uw vogels leuk is en ze zich niet meer vervelen, dan is het ook leuk voor u.
Want daar doen we het voor, een win-win situatie!

Bart Smit

Veertjes is een regelmatige bijdrage op de website van Aviornis Nederland.

De column geeft niet noodzakelijk de officiële mening van Aviornis weer.