Kleurdiscussie

Deel 67, november 2014

Nee toch, toch niet in deze column mee doen met de hype rond de zwarte pieten discussie? Ja, ik wil er ook wel wat over kwijt, te meer, daar wij binnen onze vereniging ook flink discrimineren, maar dat ligt ietwat anders en daar kom ik zo op.

Nou, toe dan maar, harde taal, is er rondom het hele jaarlijkse gebeuren met de goedheiligman dan ernstig sprake van discriminatie en/of stigmatisering? Volgens mij niet, er is nu meer sprake van het al of niet politiek correct zijn. Ben je vóór zwart, dan doe je het niet goed en ben je tegen, dan ook niet.

Dit al jarenoude volksfeest zou eigenlijk al lang een immaterieel cultureel erfgoed moeten zijn geweest, dan waren we van alle sores verlost, maar dat is nu nog niet het geval.

Er is in de loop van vele jaren al bijzonder veel veranderd om het negatieve beeld van de “knecht” van de bisschop te verbeteren, al willen een heleboel mensen dat maar moeilijk geloven. Was er heel vroeger maar één Piet, een hulp, tegenwoordig zijn er bij een intocht zomaar soms meer dan dertig hulpen( of nog meer) te zien, die allemaal een andere naam, functie of discipline hebben; velen hebben hele sportieve vaardigheden, de roe is verdwenen en de grote jute zak is wat kleiner geworden en veelal gevuld met lekkers (=strooigoed).

Van discriminatie is eigenlijk geen sprake meer, de pieten spreken goed Nederlands, zijn uiterst vriendelijk, al veel minder zwart dan voorheen, mededeelzaam en net als Sinterklaas echte kindervrienden en beslist geen boe-mannen (pieten waren altijd mannen!).

Wat mij, ik was toen nog klein, ooit ook was opgevallen, sommige van die pieten zagen er aan de voorkant anders uit dan een man, want ze hadden van die bollen in de bloes. 
Dus toen waren er al vrouwelijke pieten en nu, vele en vele jaren later zijn er nog een heleboel  meer! Ze dragen feestelijk bij aan de vreugde, aan het plezier en aan het sprookje of de mythe, zoals u wilt. 
Mochten anders gekleurde mensen toch het gevoel hebben dat ze door het soortgelijke uiterlijk gediscrimineerd worden, dan is dat uitermate jammer en nooit zo bedoeld.

Een landelijke intocht van de Sint met zijn gevolg, met camera’s en televisie-uitzending enzovoort is voor een burgemeester van een ontvangende stad een moeilijke zaak, want hoe ben je nou in deze tijd politiek correct, als zo’n discussie door het gehele land in de sociale media soms al hele extreme vormen is gaan aannemen.

De belangrijke man van de stad van de Goudse kazen en de stroopwafels heeft een uiterst slimme en politieke oplossing bedacht door onder meer pieten in Goudse kazenkleur en in het bruin goudgele ruitpatroon van stroopwafels ten tonele te laten verschijnen.
Dat is natuurlijk nogal makkelijk hè, een Goudse kaas zal niet gauw op discriminatie reageren en een stroopwafel zal daar ook wel niet zo moeilijk over doen, het zijn beide tolerante types zullen we maar zeggen.

Ach, op den duur zal deze hype vanzelf wel weer overwaaien. Kleine kinderen weten het soms zelfs al beter, want hoe vaak zie je niet, bij pa of moe op de arm, van die ukjes gekleed in een soort pietenpakje (dat pakje koop je zo in de winkel!) met op het hoofd een mutsje met gekleurde kippenveer en een paar zwarte vegen op het gezicht.

Pieten zijn niet echt, maar Sinterklaas wel.  Dat is een vriendelijke, aardige en vrijgevige blanke bisschop en al ontzettend oud. Maar toch, was hij heel vroeger ook niet zwart en hoe zat dat ook al weer met sommige lieden in de katholieke kerk? Was er niet iets met deze mensen, het celibaat, internaten en kleine kinderen?
Het zou zo maar kunnen dat alweer een groep “bekende Nederlanders” ineens opstaat, mee gaat doen aan de plotselinge rage en roeptoeterd dat pedofiele bisschoppen “niet meer van deze tijd” zijn en voor dat je het weet heb je een andere hype er bij. Voor het organiserend comité is er dan weer een nieuw probleem; in wat voor outfit zou de Sint dan nog kunnen verschijnen?
Met rode puntmuts? Net als de Kerstman? Ja, maar die neemt toch ook wel eens kleine kinderen op schoot!

Binnen onze vereniging kunnen we, wat discrimineren betreft, er ook wat van. We zijn daar zeer goed in en volhardend ook! Wij dulden geen anders gekleurden binnen onze oorspronkelijke vogels, kleurmutanten zijn zeer beslist niet erg welkom. 
Het paradoxale is echter, dat een ieder ze mooi mag vinden en ze best mag houden, maar het mixen van kleuren onder de oorspronkelijke zuivere soorten behoort absoluut niet tot de doelstelling van onze vereniging en daar hebben nog veel leden best wat moeite mee.

Zo zijn we via zwart bij wit aangekomen. Ik weet zeker dat over beide zaken het allerlaatste woord nog lang niet is gezegd, echter voorlopig gaat het mij allemaal wat boven de mijter.

Maar hoe dan ook, laten we vooral  eerst toch nog maar eens uitbundig genieten van dit jaarlijks terugkerende prachtige Nederlandse volksfeest, met o.m.: stoomboot, wie klopt daar, schokoladeletter en pepernoot.
Trippel trappel, maneschijn, wind door de bomen en bisschopswijn.
Speculaas, lange baard, banketletter, lege schoenen bij de haard.
Zingen voor de kachel, strooigoed met marsepein, pakjesavond met plagerige gedichten op kneuterige rijm!

Bart Smit

NB. Veertjes is een regelmatige bijdrage op de website van Aviornis Nederland. De column geeft niet noodzakelijk de officiële mening van Aviornis weer.