dinsdag 19 oktober 2010

 

Verslag bijeenkomst Wilde duiven & Kleine hoenderachtigen

 

Najaarsbijeenkomst
De najaarsbijeenkomst van 12 september jongstleden geldt tot nogtoe als een van de meest succesvolle activiteiten van de werkgroep Wilde Duiven en Kleine Hoenderachtigen (WDKH). Een honderdtal aanwezigen zorgde voor een meer dan gezellige drukte, in dit cafetaria alvast ongezien. Een ware voldoening voor iedere mede-organisator van deze activiteit, een stimulans voor de toekomst.

Voor mij was het even slikken. Ik mocht deze dag inleiden en dat was nieuw voor me. De micro wilde niet echt meewerken en aangezien mijn stem nauwelijks boven het baltsgeluid van een diamantduif uitkomt stond ik in het ijle te praten. Uiteindelijk wilde het toch lukken en probeerde ik de aandacht van de menigte te vangen. Met wisselend succes, waardoor op een ietwat chaotische manier mijn eerste openingsrede kon beginnen. Alle begin is moeilijk.

Het zal voor altijd wel een van de belangrijkste blijven, want ik had de eer om een huldiging van Armand Cleynen aan te kondigen. Normaal staat Armand als de rust zelve het verloop van de dag aan te kondigen, nu keek hij – waarschijnlijk en terecht met enige vertwijfeling- hoe we het zonder hem zouden redden. Armand heeft door gezondheidsredenen zijn activiteiten voor de werkgroep afgebouwd. Als redacteur blijft hij wel actief, net zoals zijn raad steeds beschikbaar voor ons is. Zijn mening over de werking van de werkgroep blijven we ook nederig respecteren.

Een ode aan Armand Cleynen
Alhoewel ik het goed voorbereid had lukte het me niet om iedereen duidelijk te maken hoe hoog we de inspanningen van Armand voor Aviornis alsook voor de werkgroep WDKH inschatten. Waarschijnlijk valt dit ook moeilijk in woorden om te zetten. Een levende legende in duivenland, mede oprichter van Aviornis International, mede oprichter van de werkgroepWDKH en actief in de redactieraad, er zijn er die voor minder denken dat Aviornis van hun afhankelijk is. Maar niet zo bij Armand, hij blijft de bescheidenheid zelve. Vol lof praat hij over de andere pioniers die aviornis groot gemaakt hebben, eveneens vol respect spreekt hij met de jongste liefhebbers onder ons.

Bedankt Armand, omdat je toont hoe het moet, als liefhebber en als mens. Deze ‘eenvoud’ heeft zich duidelijk ook verder gezet in de gemoedelijke sfeer die er onder de leden van de werkgroep heerst... gelukkig maar!

Onder applaus van de aanwezigen werd een houtsnijwerk overhandigd. Een australische kuifduif, een copie van een foto welke Armand gemaakt heeft.
(Voor dit werk ook een dankjewel aan Fried en Bjorn)

Dutch Research Institute for Avian and Exotic Animals
Vervolgens was het de beurt aan Dr. Gerry Dorrestein om ons wegwijs te maken in de wereld van duivenziekten en de bijhorende symptonen. Ik had medelijden met hem, zo zonder micro… maar Gerry liet zien dat ervaring en kennis van zaken een hele zaal kunnen boeien, iedereen luisterde in stilte.

De duif werd figuurlijk binnenste buiten gekeerd en we kregen een overzicht van de functies van de belangrijkste organen. Het ontbreken van een blinde darm is zeer typisch. Dit heeft als gevolg dat er een zeer lage concentratie van bacteriën in een duif aanwezig is, en dus ook in het mest. Een hoge concentratie wijst dan ook op problemen.

Het onderzoek van een duif gebeurt door staalname in keelholte (trichomonas...) of analyse van het mest (wormen, coccen, ...). Wanneer er geen oplossing gevonden wordt en de duif sterft, dan komt Gerry in actie om verder onderzoek uit te voeren en de gepaste behandeling voor de andere vogels te bepalen.

Enkele belangrijke tips die tijdens de uitvoerige vragenronde aan bod kwamen:
Groene mest: typisch voor een vogel die te weinig eet. Is er te weinig of verkeerd voedsel aanwezig? Is de duif ziek waardoor deze niet meer voldoende eet. Goede observatie kan vogels redden!

Drinkwater: is een gevaarlijke verspreider van ziektes. Ververs regelmatig, beschouw het als je eigen drinkwater. Laat de potten uitdrogen, droogte is een grote vijand van bacteriën. Aanzuren van drinkwater (appelazijn..) helpt ook.

Bodem: vorst is een grote vijand van bacteriën. Omspitten van de bodem brengt bacteriën onder de vorstlaag waardoor ze overleven.

Via je veearts kan je Gerry steeds vragen om verder onderzoek op je vogels uit te voeren indien nodig. Bewaar je vogels in een koelkast, geen vriezer, zo kunnen de boosdoeners nog herkend worden!

Nog veel meer vragen werden gesteld en deskundig beantwoord. Het was duidelijk, Gerry zijn naambekendheid is terecht en ze had bijgedragen tot de grote opkomst.

Ten slotte
Na de presentatie schoot de menigte in actie. Vogels kwamen tevoorschijn, dozen vlogen in het rond en het rook plots naar soep en kroketten. Een klein beetje verder gingen de eerste duiven onder narcose om als duivin of doffer door het leven te gaan.

Er werden blanco tellijsten uitgedeeld aan leden zonder e-mail. Jammer genoeg heeft niet iedereen zijn naam aangekruist waardoor er misschien nog eentje in je brievenbus belandt. Bezorg deze dan aub aan een toekomstig lid. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dat heeft deze zeer geslaagde dag duidelijk gemaakt.

En ja, ook in het park werd door velen nog een plezierige namiddag beleefd. Duivenliefhebbers uit de verste uithoeken, ze verstaan mekaar. Vraag maar Antoine Mattheeuws en Mart Welten, de schapenboer en de sluiswachter.

Maar wij weten ook weer wat we voor de volgende keer nog beter willen doen. De naamkaartjes zullen we bij aanvang klaarleggen, de bus voor een vrije bijdrag ten voordele van de werkgroep zullen we in fluo kleuren. Of doen we een tombola misschien?

Seth Martens

Heeft u zelf nog ideën of kritieken? Deze zijn steeds van harte welkom:
werkgroepwdkhyahoo.com 

Dit najaar is het weer tijd om de tellijsten op te sturen voor je lidmaatschap! Meld je alsnog indien nodig!

---