Ex-situ conservatie Australische witte ibis
Australische witte ibis, Threskiornis molucca Cuvier
Het project rond de Australische witte ibis wordt geleid door de Ibisring. Ibisring promoot de bescherming van alle ibis- en lepelaarsoorten. Een facet van soortbescherming is het opzetten van een ex-situ populatie.
Omdat ibissen en lepelaars zich vrij goed handhaven in gevangenschap, is het belangrijk om populaties in beschermd milieu op te zetten. Zo bestaat van 17 soorten ibissen (= 63 % van alle ibissoorten) een ex-situ populatie. De meeste soorten planten zich goed voort en van deze soorten is een stabiele populatie beschikbaar. Van enkele soorten is de populatie echter zeer klein en inteelt en genetische depressie loeren om de hoek. Echter, het wordt pas echt moeilijk wanneer soorten zich slecht voortplanten. Dan moet er een extra inspanning worden geleverd om deze soorten te behouden. Zo was ook de Australische witte ibis een soort die extra aandacht vroeg, omdat er enkele bijzondere problemen waren met deze soort:
- De Australische witte ibis lijkt enorm op de heilige ibis en de Indische witte ibis. Slechts enkele kleine verschillen (o.a. in sluier en toppen van de vleugelveren) onderscheiden de soorten. Omdat dierentuinen en liefhebbers deze verschillen nooit hadden opgemerkt, werden deze soorten vaak beschouwd als één soort en dus bijeengehouden met het risico op kruising tussen de soorten.
- De heilige ibis is zeer populair bij liefhebbers en broedt zeer goed. Na de rode ibis is het de meest gehouden soort in gevangenschap. Daartegenover staat de Australische witte ibis die bijzonder zeldzaam is in gevangenschap. Omdat deze soort (zonder dat men zich daarvan bewust was) samen werd gehouden met de heilige ibis, waren er in het verleden bijna geen broedresultaten gekend van deze soort.
- Importen van de Australische ibis zijn zeldzaam geweest. Exacte cijfers bestaan niet, maar waarschijnlijk zijn slechts enkele tientallen ibissen geïmporteerd. Zonder goed beheer staat zo’n kleine (start)populatie bloot aan inteelt en dus genetische depressie.
Om deze problemen het hoofd te bieden, is Ibisring gestart met een ambitieus project om een duurzame populatie van deze soort op te zetten. Hoe dit project vormt heeft gekregen, kunt u lezen op onze website.