29-10-12
Reisje naar dierentuin Keulen Regio Oost-Brabant 26 Augustus 2012
Op 26 augustus voor dag en dauw begon mijn wekker te rinkelen. Ik moest even nadenken waarom ik alweer deze on-christelijke tijd had ingesteld.
Oh ja, Ik wist het weer. Vandaag was ons busreisje naar Keulen.
Hiep hoi, Ik dacht al bijna dat ik zo vroeg moest gaan werken. Het was meteen een feest om zo vroeg op te staan. Vlug even buiten kijken.
Regen bah! Daar hadden we niet om gevraagd. Toch maar snel onder de douche dan valt de regen misschien mee. Dan ben je vast wat gewend aan die druppels op je kop.
Snel mijn dochters wakker gemaakt. Ze waren alle vier vastberaden om mij, mijn vrouw en de rest van de Aviornis mensen te vergezellen op het dierentuin avontuur. Ontbijt en snel de auto in want we moesten om 7 uur in St. Oederode zijn. 5 vrouwen op tijd in de auto krijgen is moeilijker dan kivieten met kanaries kruisen kan ik je vertellen.
Maar al met al kwamen we op tijd en zeker niet als laatste in de bus.
Ik heb wel honderd keer 5 stemmig in koor "Zie je nou wel "moeten aanhoren. Op weg naar Eindhoven dan maar. Het regent nog steeds als we in Eindhoven de rest van de vroege vogels oppikken en richting de duitse grens vertrekken. Ondergetekende had de eer alle mensen in de bus te tellen. Er hadden zich een paar mensen afgemeld. Dit kwam goed uit anders was de bus te klein geweest. Ik kwam op 53 mensen in de bus. Raar want de chauffeur zei dat er 54 stoelen waren en er was er niet een leeg. Opnieuw tellen dan maar weer. Toch 53? Zat er iemand op twee stoelen? Was er een stoel uit de bus verdwenen? Of was de teller vergeten zichzelf mee te tellen? Wie het weet mag het op de volgende bijeenkomst vertellen. Al druk bezig zijnde met het ophalen van de eigen bijdrage passeerde we de Duitse grens zonder problemen.
In de verte begon de bewolking dunner te worden. En dat was precies de richting waarin we reden. Jawel na een paar kilometer duitse autobaan klaarde het helemaal op en de zon kwam tevoorschijn. Wie durft er nog te beweren dat kaarsjes opsteken niet helpt. In Keulen aangekomen was het zelfs heel erg mooi weer. Na de weg overgestoken te zijn met de hele groep moesten we nog even wachten op de kaartjes. Toen kon onze wandeling door het park beginnen. Als echte vogelliefhebbers begonnen we bij de stokstaartjes. Grappige beestjes maar het zijn natuurlijk geen eenden dus snel verder naar het volgende verblijf waar onzichtbare neusberen zaten. (De onzichtbare ondersoort is erg zeldzaam en wordt dan ook niet vaak gezien in het wild of in de dierentuin). Wij zagen ze ook niet. Gelukkig waren er niet meer onzichtbare soorten. We kwamen ook langs een hok met tijgers. Een ervan had de dag ervoor een verzorger gedood. Triest maar voor zo'n dier niet meer dan een natuurlijke aktie. Het blijven wilde dieren. Er was ook een prachtige collectie vogels. Daar kwamen we uiteindelijk voor. Prachtige volieres waar je door kon lopen en de vogels in een bijna natuurijke omgeving van dichtbij kon zien. Ook de aquariums en de reptielen trokken veel bekijks.
Bij de eettentjes kwamen we alle bekenden die we onderweg kwijtgeraakt waren weer tegen. Iedereen maakte van die drie druppels regen die er vielen een excuus om gaan te eten.
Pommes en Bratwurst natuurlijk voor die Hollanders.
Daarna nog even op de plattegrond kijken welke dieren we nog niet gezien hebben en kriskras door het park om zeker niks te missen.
Op het laatst de weg naar de uitgang niet te vinden. Het werd hoog tijd. Dan nog met 5 vrouwen naar de WC. Garantie dat je te laat op de afgesproken plaats bent voor de terugtocht.
Toch de bus nog net gehaald. Voordat iedereen er in zat waren wij er ook. Pff. Lekker uitpuffen op de terugtocht. Op weg naar ons avondeten. Aangekomen bij ons restaurant was iedereen weer wakker. Eerst nog even opstellen voor de bus zodat Stan een groepsfoto kan maken.
Het eten werd dan ook zeer gewaardeerd en verdween als sneeuw voor de zon. Nog even in de bus uitbuiken en ons Aviornis uitstapje zat er weer op voor dit jaar. De weergoden waren ons gunstig geweest. In de bus terug regende het weer pijpenstelen. Henk Biemans.